Για την διοργάνωση του 1990 δήλωσαν ενδιαφέρον 4 χώρες. Οι 4 χώρες ήταν η Αγγλία, Ιταλία, Ελλάδα και Σοβιετική Ένωση. Οι τέσσερις προτάσεις εξετάστηκαν από την FIFA με την τελική απόφαση να τοποθετείται μέσα στο 1984. Στις αρχές, όμως, εκείνης της χρονιάς η χώρα μας και η Αγγλία αποσύρθηκαν από τη διεκδίκηση και εν τέλει το μποϋκοτάζ της ΕΣΣΔ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες, λίγο πριν την ανακοίνωση της διοργανώτριας χώρας, επηρέασε την τελική απόφαση.
Στις 19 Μαΐου του 1984 η Ιταλία κέρδισε τη μάχη και έγινε έτσι η δεύτερη χώρα που διοργάνωνε για δεύτερη φορά τελική φάση Μουντιάλ. Αν οι Σοβιετικοί είχαν μερικές ελπίδες να το διοργανώσουν , τις έχασαν όταν έκαναν το μποϋκοτάζ στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1984 (11-5 οι ψήφοι).
Η Ιταλία άρχισε να προετοιμάζεται πυρετωδώς. Όλα τα γήπεδα ανακαινίστηκαν και δύο νέα κατασκευάστηκαν το «Ντελε Άλπι» και το «Σαν Νικολα» του Μπάρι. Το κόστος δεν ήταν μόνο οικονομικό αφού αρκετοί εργάτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών.
Οι εργασίες για τα δώδεκα γήπεδα της διοργάνωσης (δύο καινούργια –"Ντέλε Αλπι", "Σαν Νίκολα", και δέκα ανακαινίσεις) κόστισαν περίπου 650.000.000 σημερινά ευρώ, ήτοι πολύ πάνω από τον προϋπολογισμό.
Στις 19 Μαΐου του 1984 η Ιταλία κέρδισε τη μάχη και έγινε έτσι η δεύτερη χώρα που διοργάνωνε για δεύτερη φορά τελική φάση Μουντιάλ. Αν οι Σοβιετικοί είχαν μερικές ελπίδες να το διοργανώσουν , τις έχασαν όταν έκαναν το μποϋκοτάζ στους Ολυμπιακούς αγώνες του 1984 (11-5 οι ψήφοι).
Η Ιταλία άρχισε να προετοιμάζεται πυρετωδώς. Όλα τα γήπεδα ανακαινίστηκαν και δύο νέα κατασκευάστηκαν το «Ντελε Άλπι» και το «Σαν Νικολα» του Μπάρι. Το κόστος δεν ήταν μόνο οικονομικό αφού αρκετοί εργάτες έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια των προετοιμασιών.
Οι εργασίες για τα δώδεκα γήπεδα της διοργάνωσης (δύο καινούργια –"Ντέλε Αλπι", "Σαν Νίκολα", και δέκα ανακαινίσεις) κόστισαν περίπου 650.000.000 σημερινά ευρώ, ήτοι πολύ πάνω από τον προϋπολογισμό.