Β΄φάση - Παγκόσμιο κύπελλο 1986 (Μεξικό)

Πριν την έναρξη του Μουντιάλ, ο Κάρλος Μπιλάρδο αποφάσισε να πάρει το περιβραχιόνιο από τον Ντάνιελ Πασαρέλα, χωρίς ο Αργεντινός αμυντικός να έχει αποχωρήσει από την ομάδα, και να το δώσει στον Μαραντόνα. Αυτή η κίνηση εξόργισε αρκετούς συμπατριώτες του, είτε του Τύπου, είτε απλούς φιλάθλους. Ορισμένες εφημερίδες, μάλιστα, έγραφαν πως ο Μαραντόνα δεν έπρεπε να πάει στο Μουντιάλ, αφού ο "Μποκίνι είναι καλύτερος από τον Μαραντόνα". 

Ο άσος της Νάπολι, σε μία στιγμή απόγνωσης, γύρισε και είπε στον Μπιλάρδο (όπως εξομολογήθηκε ο έμπειρος προπονητής): "Είμαστε μόνοι μας". 

Και κάπως έτσι, μόνος του, όπως έχει μείνει στην ιστορία, κατάφερε να κατακτήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986. Σημειώνοντας πέντε γκολ (μόλις ένα πίσω από τον Λίνεκερ) και βγάζοντας άλλες τόσες ασίστ (μόνο ο Πελέ είχε δώσει περισσότερες σε ένα τουρνουά), συμμετείχε στα 10 από τα 14 γκολ της "αλμπιτσελέστε". Φυσικά η συμβολή του δεν ήταν μόνο αριθμητική, αφού ήταν ο ηγέτης μιας ομάδας που μετά την αποτυχία του 1982 έψαχνε την ταυτότητά της. "Είναι μισός άγγελος, μισός διάβολος", έγραψε πετυχημένα η γαλλική αθλητική εφημερίδα "Equipe" για τον Αργεντινό σούπερ σταρ που συνέδεσε το όνομά του όσο κανείς άλλος τόσο άρρηκτα με την κατάκτηση ενός Μουντιάλ. 


Στη δεύτερη φάση, τα νοκ άουτ ματς αύξησαν το ενδιαφέρον στο κατακόρυφο.
Στον πρώτο αγώνα το Μεξικό υποστηριζόμενο από 100.000 και πλέον θορυβώδεις οπαδούς του στο «Αζτέκα» έπαιξε σοβαρά και δεν συνάντησε προβλήματα (2-0) απέναντι στη Βουλγαρία. 

Σε ένα θεαματικό ματς, το Βέλγιο νίκησε με 4-3 την Σοβιετική Ενωση στην παράταση, παρά το χατ-τρικ του Ιγκόρ Μπελάνοφ.
Το ποδόσφαιρο που παίχτηκε ήταν ανοικτό και οι ευκαιρίες πολλές εκατέρωθεν. Δύο φορές προηγήθηκαν οι Σοβιετικοί για να ισοφαρίσουν οι Βέλγοι. Η αναμέτρηση πήγε στην παράταση. Το Βέλγιο έκανε το 4-2, πριν ο Μπελάνοφ μειώσει σε 4-3 με πέναλτι και γίνει ο πρώτος Σοβιετικός που πετύχαινε χατ τρικ σε τελική φάση. Οι Σοβιετικοί είχαν πάντως δίκιο να θεωρούν ότι όχι ένα, αλλά τρία γκολ των Βέλγων ξεκίνησαν από θέση οφσάιντ !! 

Η Βραζιλία είχε εύκολο έργο κόντρα στην παρακμάζουσα μετά από μία δεκαετία Πολωνία και επικράτησε με 4-0. Ωστόσο το σκορ δεν αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα του ματς. Οι Πολωνοί είχαν δοκάρι με τον Μπόνιεκ καθώς και πληθώρα χαμένων ευκαιριών. Οι Βραζιλιάνοι άνοιξαν το σκορ με αμφισβητούμενο πέναλτι και αξιοποίησαν τις ευκαιρίες που τους δόθηκαν στη συνέχεια σε αντίθεση με τους Πολωνούς. 

Η Αργεντινή πήρε... εκδίκηση μετά από 56 χρόνια για τον χαμένο τελικό του πρώτου Μουντιάλ από την Ουρουγουάη, κερδίζοντας το μεταξύ τους παιχνίδι στη φάση των 16 με 1-0. Ο Μαραντόνα ήταν εξαιρετικός και οδήγησε την ομάδα του στη νίκη – πρόκριση με 1-0. 

Η πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία κλήθηκε να αντιμετωπίσει την πρωταθλήτρια κόσμου Ιταλία και με τα γκολ των Πλατινί και Γιανίκ Στοπιρά εξασφάλισε την αλλαγή των σκήπτρων στο τέλος του τουρνουά. Ο Μισέλ Πλατινί ήταν αυτός που πήρε τους «τρικολόρ» στην πλάτη του και τους πήγε στον προημιτελικό (2-0).  

Η Δ. Γερμανία άρχισε να νιώθει το ''σύνδρομο της Αφρικής'' όταν έπαιξε με το Μαρόκο. Η Αλγερία του 1982 είχε αφήσει σημάδια στους Δυτικογερμανούς ενώ και το Μαρόκο τους είχε δυσκολέψει πριν 16 χρόνια. Πάντως οι Γερμανοί κατάφεραν να λυγίσουν τους αντιπάλους τους στο 87' λεπτό !! Το Μαρόκο υπέκυψε στην Δυτική Γερμανία με το τέρμα του Λόταρ Ματέους. 
Οι Μαροκινοί είχαν υποδοχή ηρώων στη χώρα τους.

Η Αγγλία που λίγο είχε λείψει να βρεθεί πρόωρα πίσω στο ''νησί'' νίκησε άνετα 3-0 την Παραγουάη και πήρε το εισιτήριο για τους 8. Ο Γκάρι Λίνεκερ με δύο γκολ άνοιξε το δρόμο στην Αγγλία (3-0 το τελικό σκορ). 

Ο άνθρωπος γκολ της εθνικής Αγγλίας εκείνη την περιόδο έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του για να οδηγήσει εκ νέου τα "λιοντάρια" στα υψηλά στρώματα του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, αλλά ήταν απελπιστικά μόνος. Μπορεί ο Γκάρι Λίνεκερ να μην κατάφερε να σκοράρει στα δύο πρώτα ματς του ομίλου (στα οποία δεν σκόραρε καθόλου η Αγγλία), το ένστικο του σκόρερ, όμως, "ξύπνησε" στη συνέχεια και με χατ-τρικ κόντρα στην Πολωνία, έδωσε την πρόκριση στην ομάδα του. Δύο γκολ στο παιχνίδι της φάσης των 16 κόντρα στην Παραγουάη και ακόμα μία πρόκριση, ωστόσο στα προημιτελικά τέθηκε αντιμέτωπος με ένα διαιτητικό λάθος και ένα θαύμα της φύσης (Μαραντόνα), με συνέπεια να μην τα καταφέρει το ίδιο καλά. Είχε την ευκαιρία, πάντως, αφού ήταν αυτός που μείωσε για την Αγγλία (ολοκλήρωσε το τουρνουά έχοντας σημειώσει τα έξι από τα επτά γκολ των Αγγλων) και είχε και μία σπουδαία ευκαιρία στα τελευταία λεπτά για να ισοφαρίσει, αλλά δεν τα κατάφερε. 

Η Δανία , η μεγάλη αποκάλυψη των ομίλων, που έπαιζε για πολλούς το καλύτερο ποδόσφαιρο προσγειώθηκε απότομα στη σκληρή πραγματικότητα. Όλα ξεκίνησαν όμορφα για τους Δανούς (αγωνίστηκαν χωρίς τον πολύ χρήσιμο μέσο Φρανκ Αρνεσεν) απέναντι στην Ισπανία, όταν ο Γέσπερ Όλσεν άνοιξε το σκορ στο 33’ με πέναλτι. Δέκα λεπτά αργότερα όμως άρχισε ο εφιάλτης. Η κακή μεταβίβαση του σκόρερ προς τον τερματοφύλακα αξιοποιήθηκε από τον Εμίλιο Μπουτραγένιο και ο «εφιάλτης» άρχισε. 
Ο «γύπας» πέτυχε και 2ο γκολ στις αρχές της επανάληψης και οι Δανοί κατέρρευσαν. Μετά το 3-1 προσπάθησαν να βγουν μπροστά αλλά ο Μπουτραγένιο ολοκλήρωσε την καταστροφή τους. Ήταν η κορυφαία εμφάνιση του άσου της Ρεάλ που πέτυχε 4 γκολ και έφτιαξε το 5ο. Η έμπειρη Ισπανία είχε στείλει σπίτι της την εντυπωσιακή αλλά άπειρη Δανία. 

Στα προημιτελικά, τρεις από τους αγώνες κρίθηκαν στα πέναλτι ενώ ο 4ος από το … «Θεό». Η αγωνία είχε φτάσει στο αποκορύφωμα καθώς οι ομάδες έμπαιναν στην τελική ευθεία.
H Γαλλία πρωταγωνίστησε και πάλι, αφού κλήθηκε να πετάξει εκτός ακόμα ένα φαβορί για το τρόπαιο, την Βραζιλία. Για να το καταφέρει αυτό έπρεπε ο Πλατινί να ισοφαρίσει το τέρμα του Καρέκα με το 41ο γκολ στη θητεία του στους "τρικολόρ", ανήμερα των 31ων γενεθλίων του, ο Ζίκο να χάσει πέναλτι στην κανονική διάρκεια του αγώνα (το έπιασε ο Ζοέλ Μπατς), ο Σόκρατες να το χάσει στη διαδικασία των πέναλτι (είχε χάσει και δύο ανεπανάληπτες ευκαιρίες στο ματς) και ο για ένα φεγγάρι αμυντικός του Παναθηναϊκού Ζούλιο Σέζαρ να σταθεί μοιραίος για τη "σελεσάο" στην πέμπτη εκτέλεση (στην προηγούμενη είχε αστοχήσει ο Πλατινί).

Δραματικός, λοιπόν, ήταν ο αγώνας μεταξύ της Γαλλίας και της Βραζιλίας στην Γκουανταλαχάρα. Η Γαλλία έπαιζε πια με τον αέρα της μεγάλης ομάδας, ενώ η Βραζιλία ήταν μια ομάδα μεστή αστέρων και εμπειριών. Αμφότερες πρόσφεραν εξαιρετικό θέαμα σε ένα από τα καλύτερα παιγνίδια. Η Βραζιλία προηγήθηκε στο 18’ με τον Καρέκα αλλά δεν υπήρχε θέμα υπεροχής αφού οι ευκαιρίες δημιουργούνταν με ταχύτατους ρυθμούς εκατέρωθεν. Στο 41’ ο Πλατινί ισοφάρισε και έγινε ο πρώτος που νίκησε τον τερματοφύλακα Κάρλος σε αυτό το Μουντιάλ μετά από 401 λεπτά. 

 Michel Platini celebrates after scoring an equaliser against Brazil in a titanic World Cup quarter-final in 1986

 Οι Βραζιλιάνοι φίλαθλοι φώναζαν ρυθμικά το όνομα του Ζίκο και ο Τέλε Σαντάνα ανταποκρίθηκε στο 70’ περνώντας τον στον αγώνα. Ο «λευκός Πελέ» πάντως θα ήθελε να τον ξεχάσει γρήγορα. 4 λεπτά μετά την είσοδό του κλήθηκε να εκτελέσει πέναλτι που κέρδισε η «σελεσάο» αλλά ο Ζοέλ Μπατς απέκρουσε το χτύπημα και η Γαλλία είχε αποκτήσει το ψυχολογικό προβάδισμα για τη διαδικασία της ρώσικης ρουλέτας που θα ακολουθούσε. Το παιγνίδι πήγε πράγματι στα πέναλτι και η αδρεναλίνη στα ύψη. Ο Σόκρατες έχασε το πρώτο Βραζιλιάνικο και η Γαλλία κράτησε την πρωτοπορία. Το επόμενο χαμένο ήταν του Πλατινί και ενώ το σκορ ήταν 3-3. Αμέσως μετά όμως ο Ζούνιορ έχασε και το δικό του πέναλτι και ο Λουίς Φερναντέζ έγραψε το 4-3 και έστειλε τη Γαλλία στα ημιτελικά. 

Το να αποκλείεσαι από ένα Παγκόσμιο Κύπελλο στα προημιτελικά, από μία σπουδαία ομάδα (Γαλλία) και στη διαδικασία των πέναλτι δεν μπορεί να είναι κάτι δυσάρεστο, θα μπορούσε να υποστηρίζει μία λογική ανάγνωση των γεγονότων. Εάν είσαι η Βραζιλία, όμως, η οποία στα μέσα του ’80 έκανε ξανά θεσμό το "jogo bonito", και όπως συνέβη το 1978, αποκλείεσαι δίχως να κάνεις ούτε μία ήττα στο τουρνουά, τότε θα πρέπει να βρεις εξηγήσεις και λύσεις. Διότι το 1982, ίσως η πιο θεαματική ομάδα στην ιστορία της "σελεσάο", μπόρεσε να φτάσει μόλις μέχρι τη δεύτερη φάση της διοργάνωσης και παρότι στο "τιμόνι" παρέμεινε ο Τέλε Σαντάνα και τα αγωνιστικά "ηνία" τα κατείχαν και πάλι ο Ζίκο με τον Σόκρατες, δεν διδάχθηκε από τα λάθη της. Η αμυντική λειτουργία βελτιώθηκε σε σχέση με το προηγούμενο τουρνουά, αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό. Οι κριτικές για την επιθετική ανεμελιά προϋπήρχαν της πορείας του 1986, από την ήττα-αποκλεισμό κόντρα στην Ιταλία στο προηγούμενο τουρνουά, ωστόσο μετά και από το νέο σοκ, η νοοτροπία έπρεπε να αλλάξει άρδην στη "σελεσάο".

Με τον ίδιο τρόπο, τα πέναλτι δηλαδή, η Δυτική Γερμανία έκαμψε την αντίσταση του Μεξικού, ύστερα από το μηδέν που επισκίασε τις προσπάθειες των ποδοσφαιριστών των δύο χωρών σε 120 λεπτά αγώνα. Έτσι έκαναν οι Γερμανοί ένα σπουδαίο ρεκόρ αφού πήραν την πρόκριση στα ημιτελικά για 8η φορά!  

Η διαδικασία των πέναλτι επιστρατεύθηκε και στον προημιτελικό μεταξύ του Βελγίου και της Ισπανίας, με τους "φούριας ρόχας" να ισοφαρίζουν το ματς πέντε λεπτά πριν την κανονική διάρκεια του αγώνα με τον Χουάν Σενιόρ, αλλά εν τέλει να τιμωρούνται από τον ιδιόρρυθμο, αλλά σπουδαίο τερματοφύλακα των "κόκκινων διαβόλων", Ζαν Μαρί Πφαφ.

Όλα κρίθηκαν σε ένα χαμένο πέναλτι και μάλιστα το τελευταίο. Ο Ελόι το έχασε , ο Λίο Βαν ντερ Έλστ το έβαλε και το Βέλγιο βρέθηκε ξαφνικά μια ανάσα από τον τελικό του Μουντιάλ.  

Όσο για τον τέταρτο προημιτελικό, ήταν αυτός που σηματοδότησε τη σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου, αφού εισήγαγε ένα συγκεκριμένο όνομα στην ελίτ του αθλήματος, αυτό του Ντιέγκο Μαραντόνα. Ο αρχηγός της εθνικής Αργεντινής πρωταγωνίστησε για δύο διαφορετικούς λόγους στην αναμέτρηση με την Αγγλία, και με δύο δικά του, ιστορικά γκολ, έδωσε τη νίκη στην "αλμπιτσελέστε" με 2-1, παίρνοντας παράλληλα εκδίκηση τόσο για τον προ τετραετίας πόλεμο των Φόκλαντς, όσο και για την αδικία του προημιτελικού των δύο ομάδων το 1966 (με το οποίο άρχισε η ποδοσφαιρική κόντρα των δύο χωρών). Εξάλλου, ο πρώην διεθνής Αργεντινός Ρομπέρτο Περφούμο τοποθέτησε το ζήτημα στη σωστή του βάση: "Το 1986, το να κερδίσουμε το ματς κόντρα στην Αγγλία ήταν αρκετό. Η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν δευτερευούσης σημασίας για εμάς. Η νίκη επί της Αγγλίας ήταν ο πραγματικός μας στόχος". Οπερ και εγένετο.

Οι Άγγλοι είχαν την παράδοση με το μέρος τους (2 νίκες σε ισάριθμα παιγνίδια σε παγκόσμιο κύπελλο) ενώ υπήρχε και μια εξωποδοσφαιρική ιδιαιτερότητα. Ήταν η πρώτη συνάντηση μετά τον πόλεμο των δύο χωρών για τα Φόλκλαντς το 1982. 

Η Αργεντινή ήταν καλύτερη και άξιζε τη νίκη έστω και αν το πρώτο της γκολ ήταν η «απάτη του αιώνα». Ο Στιβ Χοτζ γύρισε την μπάλα στον Πίτερ Σίλτον. Ο Μαραντόνα παρενέβη και ενόσω τη διεκδικούσε στον αέρα με τον Άγγλο τερματοφύλακα έβαλε καθαρά το χέρι του και την έστειλε στα δίχτυα. Όλος ο πλανήτης είδε την παράβαση του Μαραντόνα, εκτός από τον διαιτητή. Το σοκ ήταν ακόμη μεγαλύτερο για τους Άγγλους που μέχρι να συνειδητοποιήσουν τι είχε συμβεί δέχτηκαν και δεύτερο γκολ. Πάλι από τον Μαραντόνα, αλλά αν το πρώτο ήταν άκυρο, αυτό έκανε για τρία. 

Ο Αργεντινός άσος έκανε επίδειξη υψηλής τεχνικής, ντρίπλαρε τους Στίβενς, Φένγουικ και Μπούτσερ σαν να είχε απέναντί του ερασιτέχνες και αφού πέρασε και τον Σίλτον έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Επρόκειτο για το καλύτερο σόλο – γκολ που έχει σημειωθεί ποτέ σε τελικά Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ο Μπόμπι Ρόμπσον έριξε στον αγώνα τον Τζον Μπαρνς , ο οποίος έγινε ο 100ος Άγγλος ποδοσφαιριστής που έπαιξε σε τελική φάση. Ο Μπαρνς έδωσε κάτι παραπάνω στην ομάδα του που όμως δεν μπόρεσε παρά να πετύχει το γκολ της τιμής με τον Γκάρι Λίνεκερ. 

Μετά το παιγνίδι ο «Ντιεγκίτο» μίλησε για το «χέρι του Θεού» ενώ ο Πελέ επεσήμανε : «Αν στη θέση των Άγγλων ήταν Αργεντινοί ή Ουρουγουανοί θα είχαν λιντσάρει το διαιτητή». 

Ενα λάθος διώξιμο του Στέφεν Χοτζ στο 51ο λεπτό της συνάντησης της Αγγλίας με την Αργεντινή στάθηκε αρκετό για να αλλάξει τον ρου της σύγχρονης ποδοσφαιρικής ιστορίας. Πρόκειται βεβαίως για τη φάση στην οποία ο ύψους 1,65μ. Μαραντόνα νίκησε στον αέρα τον ύψους 1,85μ. Πίτερ Σίλτον, πολύπειρο τερματοφύλακα γνωστό για τα μακριά του χέρια. 
 Ή αλλιώς, η φάση στην οποία παρενέβη το "χέρι του Θεού" και άνοιξε το σκορ για την Αργεντινή. 

Οι διαμαρτυρίες των Αγγλων παικτών και του πάγκου των "λιονταριών" στον Τυνήσιο διαιτητή Αλί Μπιν Νασέρ άσκοπες, αφού δεν είχε δει τον τρόπο με τον οποίο ο τότε 26χρονος Αργεντινός είχε στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Για να μην ψάξει περαιτέρω τη φάση, μάλιστα, ο Μαραντόνα φώναζε στους συμπαίκτες του αμέσως μετά το τέρμα: 

"Ελάτε να με αγκαλιάσετε για να μην ακυρώσει το γκολ".

Αργότερα στους δημοσιογράφους, το μόνο που είχε να πει ήταν πως το γκολ μπήκε "λίγο με το κεφάλι του Μαραντόνα, λίγο με το χέρι του Θεού". 

Ένα χρόνο μετά, σε συνέντευξή του στο "BBC", ήταν ακόμα πιο προκλητικός: "Ήταν ένα καθ’ όλα νόμιμο γκολ, αφού το κατακύρωσε ο διαιτητής και δεν είμαι αυτός που θα αμφισβητήσω την ειλικρίνεια του του διαιτητή". Όσο για τον προαναφερθέντα, εξομολογείται: "Το όνομά μου είναι Αλί Μπιν Νασέρ, αλλα όλοι με λένε Μπιν Νασέρ Μαραντόνα. Λέω ότι το όνομά μου είναι Αλί, αλλά όλοι με αγνοούν. Είναι μέρος της ιστορίας μου, της καριέρας μου. Ακόμα και στις διαλέξεις που δίνω στην αφρικανική συνομοσπονδία με αποκαλούν έτσι".

Αυτοί που υποστηρίζουν ότι η Αγγλία κέρδισε το Μουντιάλ του 1966 με γκολ που δεν μπήκε ποτέ, ίσως μίλησαν για «θεία δίκη».

 Ο Ρόμπσον από την πλευρά του το είδε πιο ψύχραιμα. «Όλοι μιλάτε για το γκολ που μπήκε με το χέρι αλλά κανένας για το δεύτερο». 

Ο λόγος για το "γκολ του αιώνα", αυτό που ακολούθησε το τέρμα της Αργεντινής στο 51ο λεπτό, το κορυφαίο τέρμα στην ιστορία των Μουντιάλ (ίσως και γενικά στο ποδόσφαιρο), όπως ψηφίστηκε στην ιστοσελίδα της FIFA το 2002. Ο Μαραντόνα παίρνει την μπάλα περίπου δέκα μέτρα πίσω από τη σέντρα, με το ρολόι να γράφει 54'. Προτού αλλάξει το λεπτό, είχε προλάβει να περάσει τους Χοτζ, Πίτερ Μπίρντσλι, Πίτερ Ρέιντ, Τέρι Μπούτσερ και Τέρι Φένγουικ, να αποφύγει τον Σίλτον και να κάνει το 2-0. "Μπάσταρδε, πώς το έκανες αυτό;", ήταν το μοναδικό που μπόρεσε να εκστομίσει στους πανηγυρισμους ο συμπαίκτης του, Σέρχιο Μπατίστα, όπως θυμάται ο ίδιος, αφού "ήμουν πολύ λίγος ώστε να σχολιάσω ένα τέτοιο έργο τέχνης".

Diego Maradona goes past England’s Terry Butcher (right) and Peter Shilton (on floor) to score his second goal of the game

"Δέχθηκα το πιο όμορφο γκολ που μπορεί να σημειώσει κάποιος. Έπρεπε να το αγαπήσω, επειδή πρέπει να είναι το καλύτερο γκολ στην ιστορία του Μουντιάλ", παραδέχθηκε ο Λίνεκερ. Οσο για τον ίδιο τον Μαραντόνα, δηλώνει ότι... αναγκάστηκε να πέρασε όλη την Αγγλία και να σκοράρει: "Εκανα την προσπάθεια για να δώσω την μπάλα στον Βαλντάνο, αλλά όταν μπήκα στην περιοχή με είχαν περικυκλώσει και δεν είχα χώρο, οπότε συνέχισα να παίζω και τελείωσα μόνος μου τη φάση".

Στα ημιτελικά τα "θαύματα" ολοκληρώθηκαν για την Γαλλία.
Δυτική Γερμανία και Γαλλία συναντήθηκαν για δεύτερη συνεχόμενη φορά στον ημιτελικό με τους Σουμάχερ και Μπατιστόν ξανά αντιμέτωπους. Οι δύο ποδοσφαιριστές δεν είχαν αυτή τη φορά στενή επαφή αλλά ένα ομοίωμα του Σουμάχερ κρεμασμένο σε αγχόνη στις εξέδρες θύμιζε σε όλους το προ τετραετίας περιστατικό. Στον αγωνιστικό τομέα ο Ρόλφ εξουδετέρωσε τον Πλατινί και ο αποκλεισμός για τους Γάλλους ήρθε φυσιολογικά. Το σκορ άνοιξε στο 8’ ο Αντρέας Μπρέμε ενώ το διαμόρφωσε ο Ρούντι Φέλερ στο 89’ κι ενώ οι Δυτικογερμανοί είχαν περάσει δύσκολες στιγμές στα τελευταία λεπτά.
Η Δυτική Γερμανία, λοιπόν, αποδείχθηκε αξεπέραστο εμπόδιο και τα τέρματα των Αντρέας Μπρέμε και Ρούντι Φέλερ στην αρχή και στο τέλος του αγώνα έδωσαν την πρόκριση στον τελικό για δεύτερο σερί τουρνουά στα "πάντσερ", σε έναν κατά τα άλλα εξαιρετικά αμφίρροπο ημιτελικό.
Η Γαλλία βολεύτηκε με την 3η θέση (4-2 το Βέλγιο).

Στον άλλο ημιτελικό ο Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν και πάλι ο μεγάλος πρωταγωνιστής της Αργεντινής απέναντι στο Βέλγιο. Η Αργεντινή ήταν πολύ καλύτερη και δεν χρειάστηκε αυτή τη φορά κανένα κόλπο πέρα από τα «μαγικά» που έκανε με τα πόδια του, και έτσι με δύο δικά του γκολ η Αργεντινή πέρασε στον τελικό.
Ο Μαραντόνα σημείωσε νέο γκολ με σόλο, το οποίο ψηφίστηκε το τέταρτο καλύτερο των Μουντιάλ όλων των εποχών, αλλά επισκιάστηκε από αυτό κόντρα στην Αγγλία, η Αργεντινή νίκησε 2-0 το Βέλγιο και έκλεισε τη δική της θέση στον τελικό του "Αζτέκα".

29 Ιουνίου 1986 - Στάδιο Azteca (Mexico City)

Θεατές : 114.600

Αργεντινή: GK 18 Νέρι Πουμπίδο 85' SW 5 Χοσέ Λουίς Μπράουν CB 9 Χοσέ Κουσιούφο CB 19 Όσκαρ Ρουγιέρι DM 2 Σέρχιο Μπατίστα RM 14 Ρικάρδο Γιούστι CM 7 Χόρχε Μπουρουτσάγα 90' CM 12 Έκτορ Ενρίκε 81' LM 16 Χούλιο Ολαρτικοέτσεα 77' SS 10 Ντιέγο Μαραδόνα (Αρχηγός) 17' CF 11 Χόρχε Βαλντάνο Αλλαγές: DF 21 Μαρσέλο Τρομπιάνι 90' Προπονητής: Κάρλος Μπιλάρδο

Γερμανία: GK 1 Χάραλντ Σουμάχερ SW 17 Ντίτμαρ Γιάκομπς CB 4 Κάρλχαϊντς Φέρστερ CB 2 Χάνς-Πέτερ Μπρίγκελ 62' RWB 14 Τόμας Μπέρτχολντ LWB  3 Αντρέας Μπρέμε CM 6 Νόρμπερτ Έντερ CM 8 Λόταρ Ματέους 21' AM 10 Φέλιξ Μάγκατ 65' CF 11 Καρλ Χάινς Ρουμενίγκε CF 19 Κλάους Άλοφς (Αρχηγός) 45' Αλλαγές: FW 9 Ρούντι Φέλερ 45' FW 20 Ντίτερ Χένες 62' Προπονητής: Φραντς Μπεκενμπάουερ

Περίπου 114.000 φίλαθλοι συγκεντρώθηκαν στο αχανές "Αζτέκα" της Πόλης του Μεξικού για να παρακολουθήσουν την αναμέτρηση της Αργεντινής με τη Δυτική Γερμανία. Αν και ο διαιτητής ήταν Βραζιλιάνος, ο Ρομουάλδο Αρπι Φίλιο, πέρασε σε δεύτερη μοίρα, αφήνοντας τους ποδοσφαιριστές των δύο ομάδων να πρωταγωνιστήσουν.

Δύο διαφορετικές σχολές συναντήθηκαν στον τελικό του 13ου παγκοσμίου κυπέλλου. Η Δ. Γερμανία δεν φάνταζε ως φαβορί πριν την έναρξη της διοργάνωσης. Είχε όμως και τους παίκτες αλλά και τη νοοτροπία προσέγγισης που χρειάζονται οι μεγάλες διοργανώσεις. Οι προσωπικότητες αναμφισβήτητα υπήρχαν στα πρόσωπα των Μπρέμε, Ματέους, Μάγκατ, Ρουμενίγκε, Φέλερ, Άλοφς, Μπέρτχολντ, Κ.Χ. Φέρστερ. Από την άλλη πλευρά ήταν το λατινικό ταμπεραμέντο της Αργεντινής. Ο Ντιέγκο Μαραντόνα ήταν ο παγκόσμιας κλάσης ηγέτης περιστοιχισμένος από δύο πολύ σπουδαίους ποδοσφαιριστές τον Βαλντάνο και Ρουγκέρι. 

Για την Αργεντινή ήταν ευτύχημα ότι όλοι οι άλλοι παίκτες της βρέθηκαν στο απόγειο της φόρμας τους εκείνη την εποχή. Το Αζτέκα ήταν κάτι παραπάνω από κατάμεστο, με την πλειοψηφία του κόσμου να υποστηρίζει την Αργεντινή.

Το πρώτο ημίχρονο ήταν αρκετά νευρικό, αλλά o Χοσέ Λούις Μπράουν, με κεφαλιά ύστερα από εκτέλεση φάουλ του Μπουρουσάγα, άνοιξε το σκορ στο 22ο λεπτό της συνάντησης και ο Χόρχε Βαλντάνο διπλασίασε τα τέρματα για την ομάδα του Κάρλος Μπιλάρδο στο 55’, με τον Μαραντόνα να τα έχει βρει σκούρα από το μαρκάρισμα του Ματέους. 

Όλα έδειξαν να τελειώνουν, αλλά οι Γερμανοί, κατά την προσφιλή τους συνήθεια, δεν τα παράτησαν και δικαιώθηκαν. Στο 74’ ο Καρλ Χάιντς Ρουμενίγκε σημείωσε το μοναδικό του τέρμα στη διοργάνωση (στο προηγούμενο τουρνουά ήταν δεύτερος σκόρερ με μόλις ένα γκολ λιγότερο από τον Πάολο Ρόσι) και στο 80’ ο Φέλερ ισοφάρισε για την ομάδα του (προπονητή πλέον) Φραντς Μπεκενμπάουερ που έμοιαζε να κερδίζει και το ψυχολογικό προβάδισμα εν όψει της μεγάλης πιθανότητας για παράταση.
Τα "πάντσερ", μάλιστα, πίεσαν ψάχνοντας το νικητήριο γκολ αμέσως μετά την ισοφάριση.

Όμως, κάπου εκεί, στο 83ο λεπτό, ήρθε η στιγμή να μιλήσει ο πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης. Μία εκπληκτική ασίστ του Μαραντόνα στον Μπουρουτσάγκα, έβγαλε τον μέσο της Ναντ απέναντι στον Χάραλντ Σουμάχερ. Με ψύχραιμο πλασέ διαμόρφωσε το τελικό 3-2 και οκτώ χρόνια μετά τον αμφιλεγόμενο εντός έδρας θρίαμβο, η Αργεντινή στεφόταν και πάλι πρωταθλήτρια κόσμου, καθιστώντας ταυτόχρονα τη Γερμανία ως την ομάδα με τις περισσότερες ήττες (3) σε τελικούς Μουντιάλ.

Argentinian midfielder Jorge Burruchaga beats West German goalkeeper

Τελικός Παγκοσμίου Κυπέλλου 1986

  Αργεντινή-Δυτ.Γερμανία

  3- 2

Πορεία προς τον τελικό
Πίνακας Αποτελεσμάτων

Round of 16

Quarter-finals

Semi-finals

Final

16 June – Puebla

Argentina

1

22 June – Mexico City

Uruguay

0

Argentina

2

18 June – Mexico City

England

1

England

3

25 June – Mexico City

Paraguay

0

Argentina

2

18 June – Querétaro

Belgium

0

Denmark

1

22 June – Puebla

Spain

5

Spain

1 (4)

15 June – León

Belgium (pen.)

1 (5)

Soviet Union

3

29 June – Mexico City

Belgium (a.e.t.)

4

Argentina

3

16 June – Guadalajara

West Germany

2

Brazil

4

21 June – Guadalajara

Poland

0

Brazil

1 (3)

17 June – Mexico City

France (pen.)

1 (4)

Italy

0

25 June – Guadalajara

France

2

France

0

17 June – Monterrey

West Germany

2

Third place

Morocco

0

21 June – Monterrey

28 June – Puebla

West Germany

1

West Germany (pen.)

0 (4)

France (a.e.t.)

4

15 June – Mexico City

Mexico

0 (1)

Belgium

2

Mexico

2

Bulgaria

0

Round of 16

15 June 1986 12:00 CST

Mexico	2 – 0	Bulgaria
Negrete  34' Servín  61'

Estadio Azteca, Mexico City Attendance: 114,580 Referee: Romualdo Arppi Filho (Brazil)

---

15 June 1986 16:00 CST

Soviet Union	3 – 4 (a.e.t.)	Belgium
Belanov  27', 70', 111' (pen.)	Report	Scifo  56' Ceulemans  77' Demol  102' Claesen  110'

Estadio Nou Camp, León Attendance: 32,277 Referee: Erik Fredriksson (Sweden)

---

16 June 1986 12:00 CST

Brazil	4 – 0	Poland
Sócrates  30' (pen.) Josimar  55' Edinho  79' Careca  83' (pen.)

Estadio Jalisco, Guadalajara Attendance: 45,000 Referee: Volker Roth (West Germany)

---

16 June 1986 16:00 CST

Argentina	1 – 0	Uruguay
Pasculli  42'

Estadio Cuauhtémoc, Puebla Attendance: 26,000 Referee: Luigi Agnolin (Italy)

---

17 June 1986 12:00 CST

Italy	0 – 2	France
		Platini  15' Stopyra  57'

Estadio Olímpico Universitario, Mexico City Attendance: 70,000 Referee: Carlos Espósito (Argentina)

---

17 June 1986 16:00 CST

Morocco	0 – 1	West Germany
		Matthäus  87'

Estadio Universitario, Monterrey Attendance: 19,800 Referee: Zoran Petrović (Yugoslavia)

---

18 June 1986 12:00 CST

England	3 – 0	Paraguay
Lineker  31', 73' Beardsley  56'

Estadio Azteca, Mexico City Attendance: 98,728 Referee: Jamal Al Sharif (Syria)

---

18 June 1986 16:00 CST

Denmark	1 – 5	Spain
J. Olsen  33' (pen.)		Butragueño  43', 56', 80', 88' (pen.) Goikoetxea  68' (pen.)

Estadio La Corregidora, Querétaro Attendance: 38,500 Referee: Jan Keizer (Netherlands)

Quarter-finals

21 June 1986 12:00 CST

Brazil	1 – 1 (a.e.t.)	France
Careca  17'		Platini  40'
	Penalties
Sócrates Alemão Zico Branco Júlio César	3 – 4	Stopyra Amoros Bellone Platini Fernández

Estadio Jalisco, Guadalajara Attendance: 65,000 Referee: Ioan Igna (Romania)

---

21 June 1986 16:00 CST

West Germany	0 – 0 (a.e.t.)	Mexico
	Report
	Penalties
Allofs Brehme Matthäus Littbarski	4 – 1	Negrete Quirarte Servín

Estadio Universitario, Monterrey Attendance: 41,700 Referee: Jesús Díaz (Colombia)

---

Main article: Argentina v England (1986 FIFA World Cup)

22 June 1986 12:00 CST

Argentina	2 – 1	England
Maradona  51', 55'		Lineker  81'

Estadio Azteca, Mexico City Attendance: 114,580 Referee: Ali Bin Nasser (Tunisia)

---

22 June 1986 16:00 CST

Spain	1 – 1 (a.e.t.)	Belgium
Señor  85'		Ceulemans  35'
	Penalties
Señor Eloy Chendo Butragueño Víctor	4 – 5	Claesen Scifo Broos Vervoort L. Van Der Elst

Estadio Cuauhtémoc, Puebla Attendance: 45,000 Referee: Siegfried Kirschen (East Germany)

 

 

 
 Semi-finals

25 June 1986 12:00 CST

France	0 – 2	West Germany
		Brehme  9' Völler  89'

Estadio Jalisco, Guadalajara Attendance: 45,000 Referee: Luigi Agnolin (Italy)

---

25 June 1986 16:00 CST

Argentina	2 – 0	Belgium
Maradona  51', 63'

Estadio Azteca, Mexico City Attendance: 114,500 Referee: Antonio Márquez Ramírez (Mexico)

Third place match

28 June 1986 12:00 CST

France	4 – 2 (a.e.t.)	Belgium
Ferreri  27' Papin  43' Genghini  104' Amoros  111' (pen.)		Ceulemans  11' Claesen  73'

Estadio Cuauhtémoc, Puebla Attendance: 21,000 Referee: George Courtney (England)

World Cup Final

29 June 1986 12:00 CST

Argentina	3 – 2	West Germany
Brown  23' Valdano  55' Burruchaga  83'		Rummenigge  74' Völler  80'

Estadio Azteca, Mexico City Attendance: 114,600 Referee: Romualdo Arppi Filho (Brazil)