ΕΒΖ - είναι πολύ κοντό το ψέμα ότι είναι στημένο το παιχνίδι με την ζάχαρη και τάχα μου απαξιώνεται εσκεμμένα η αξία του ομίλου για να υφαρπάξουν το ''στολίδι'' της Ελλάδος τα ξένα συμφέροντα.

Είναι γνωστό σε όλους τους νοήμονες πολίτες ότι οι αντιπολιτεύσεις στην Ελλάδα συνηθίζουν να λαϊκίζουν και να λένε ψευτιές προκειμένου να μαζέψουν ψηφαλάκια απο τους ιθαγενείς, να γίνουν κυβερνήσεις και κατόπιν να κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από ότι έλεγαν. Όμως τα ψέματα στην Ελλάδα τελείωσαν. Μετά την πτώχευση της Ελλάδος όσα ψέματα θα λέγονται θα είναι πολύ κοντά (short) και δεν θα χρειάζεται να περνάει μεγάλο χρονικό διάστημα για να αποκαλυφθούν.
THE PARTY IS OVER.

Και δεν είναι μόνο οι αντιπολιτεύσεις που κάνουν κάτι τέτοιο στην Ελλάδα, αλλά όλοι όσοι δεν ασκούν εξουσία απο κανένα πόστο. Απο τον τελευταίο πολίτη της χώρας έως και τους συνδικαλιστές, που τάχα μου ελέγχουν, θεσμικά, τις διοικήσεις των εταιριών.
Για παράδειγμα έλεγε ο συνδικαλιστής της Εμπορικής ----- έεεεελα μωρέ που θα φύγει ο Γάλλος, που έχει βάλει 8 δις στην τράπεζα. Απεργήστε ελεύθερα, μη φοβάστε. Δεν φεύγει ο Γάλλος.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων της Εμπορικής Τράπεζας Γιώργος Κωνσταντινόπουλος:
''η Credit Agricole δεν φεύγει από την Ελλάδα, όχι μόνο γιατί το είπε η διοίκηση, αλλά γιατί οι Γάλλοι δεν θέλουν να χάσουν μια επένδυση στην οποία έριξαν 8 δις ευρώ, η αξία της οποίας τώρα μόλις που πλησιάζει το 1 δις ευρώ. Άλλωστε η Credit Agricole είναι τραπεζικός κολοσσός, δεν εγκαταλείπει τις επενδύσεις της έτσι εύκολα''.
Τελικά, αμέσως μετά, όχι μόνο έφυγαν οι Γάλλοι, αλλά έβαλαν και ένα σκασμό λεφτά για να ανακεφαλαιοποιήσουν την τράπεζα και να αποχωρήσουν.
Δώστε στον Έλληνα παραμύθι και πάρτε του την ψυχή και την ψήφο!!
Η Ελλάδα έφτασε εδώ που έφτασε γιατί είναι γεμάτη απο αμπελοφιλοσόφους, φιλόσοφους των καφενέδων, ποιητές των κεκτημένων δικαιωμάτων μας, συγγραφείς μυθιστορημάτων των ΘΑ και ΘΑ, αλλά, δυστυχώς απο τεχνογνωσία, δουλειά και ανταγωνιστικότητα είμαστε ΜΗΔΕΝ.
Αυτά προς εισαγωγή και πάμε στο θέμα που σήμερα θέλω να αναδείξω αναλύοντας την Ελληνική Βιομηχανία Ζαχάρεως.

Οι αναγνώστες μου θα θυμούνται ότι υπήρξα ένθερμος φαν της μετοχής (αλλά όχι της εταιρίας), σε σημείο μέχρι παρεξηγήσεως. Κατόπιν αμφισβήτησα εντόνως την αξία της βιομηχανίας όπως αυτή καταγραφόταν απο τα Μ.Μ.Ε. που την ανέβαζαν την πραγματική αξία της εταιρίας στα 3 με 4 ευρώ ανά μετοχή, δηλαδή στα 100 με 150 εκατ. ευρώ.
Ρωτούσα ...
Είναι δυνατόν να υπάρξει σοβαρός επενδυτής, να δώσει 100 εκατομμύρια ευρώ (άλλοι μίλαγαν και για 150 εκατ. ευρώ προσφορά) και να δεσμευτεί ότι θα κρατήσει εν ζωή τα ''μπαχαλοεργοστάστια'' της Ελλάδος, έτσι δίχως όρους? Και γιατί δεν τα λειτουργούσε σωστότερα η ΑΤΕ? 

Είναι δυνατόν να βρεθεί κάποιος τρελός να δώσει 100 εκατομμύρια ευρώ να φορτωθεί τα εργοστάσια της Ελλάδας, όπου τίποτα δεν λειτουργεί σωστά και μαζί με αυτά να φορτωθεί στην καμπούρα του τους ζαχαρο-συνδικαλιστές και παράλληλα να πρέπει να επιδοτεί (γιατί έτσι έχουμε μάθει σε αυτόν τον τόπο) τους Έλληνες αγρότες προκειμένου να προχωρήσουν σε καλλιέργειες τεύτλων?
Άντε να δεχτώ ότι κάποιος επενδυτής θα μπορούσε να λύσει αυτά τα προβλήματα και θα δεχόταν να ''τρώει'', τον πρώτο καιρό, τρελές ζημιές μέχρι να ανασυγκροτήσει την βιομηχανία.
Είπαμε τρελοί υπάρχουν.

Δέχομαι λοιπόν ότι βρίσκεται ο τρελοεπενδυτής και δίνει 100 εκατ. ευρώ για την ΕΒΖ.
Αλλά τα 135 εκατ. ευρώ σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό της μητρικής ΕΒΖ δεν θα ενοχλήσουν τον αγοραστή????
135 εκατ. ευρώ σε βραχυπρόθεσμο δανεισμό - γιατί έτσι είχαν μάθει να τρέχουν τη βιομηχανία.
Το κεφάλαιο κίνησης ήταν τα ακριβά δάνεια που έδινε η ΑΤΕ.
Θα τα ανεχτεί όλα αυτά ο νέος ιδιοκτήτης????

Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και ίδια κεφάλαια
Τα ίδια θα μειώνονται διαρκώς, θα μηδενίσουν και θα γυρίσουν και αρνητικά - εξαιτίας παραγωγής ΖΗΜΙΩΝ λόγω κακής λειτουργίας των εργοστασίων στην Ελλάδα. 
Κατά το εννεάμηνο της υπερδωδεκάμηνης χρήσης 2013-2014, αν αφαιρέσουμε την αξία των 2 Σέρβικων θυγατρικών (20,9 εκατ. όπως έχει κοστολογηθεί στον ισολογισμό της μητρικής) η αξία της ΕΒΖ σε ότι έχει σχέση με Ελλάδα είναι 24,6 - 20,9 = 3,7 εκατ. ευρώ.



Ένας απο τους ισχυρισμούς όλων όσων ισχυρίζονται ότι επιχειρείται ξεπούλημα (κλασσική ατάκα στην Ελλάδα) της ΕΒΖ είναι ο εξής:
Η ΕΒΖ ΔΕΝ είναι «καμένο χαρτί» καθώς η πραγματικότητα, γι αυτούς, είναι ότι ο Όμιλος της ΕΒΖ διαθέτει ακίνητα που η αξία τους ξεπερνά τα 94 εκατομμύρια ευρώ (Εξαμηνιαία Οικονομική Έκθεση, Ιούλιος – Δεκέμβριος 2012), συνολική περιουσία αξίας τουλάχιστον 200 εκατομμυρίων ευρώ (Εξαμηνιαία Οικονομική Έκθεση, Ιούλιος – Δεκέμβριος 2012), ενώ η ελάχιστη αξία μόνο των δύο εργοστασίων του Ομίλου στην Σερβία εκτιμάται κατ΄ ελάχιστο στα 133 εκατομμύρια ευρώ (Ετήσια Οικονομική Έκθεση ΕΒΖ Α.Ε 2009)

Σε ότι αφορά το σύνολο του Ενεργητικού της μητρικής ΕΒΖ είναι αληθές ότι ανέρχεται άνω των 200 εκατ ευρώ.

Στο επόμενο διάγραμμα φαίνεται το συνολικό Ενεργητικό της μητρικής ΕΒΖ, ενώ στην στήλη με κόκκινο φαίνεται η αποτίμηση των Παγίων + των οικοπέδων της μητρικής εταιρίας.

ΕΝΕΡΓΗΤΙΚΟ Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και σύνθεση του

 

Στο επόμενο διάγραμμα απεικονίζεται το κυκλοφορούν ενεργητικό (Αποθέματα + Απαιτήσεις + Ταμείο).

Το πλέον εντυπωσιακό είναι το μικρό ταμείο που έχει απο ανέκαθεν η Βιομηχανία. Δηλαδή σε συνολικό ενεργητικό άνω των 200 εκατ. ευρώ η ΕΒΖ έχει μετά βίας ταμειακά διαθέσιμα 1 εκατ. ευρώ.

 

Όσοι επικαλούνται το μεγάλο ψέμα της μεγάλης ακίνητης περιουσίας της ΕΒΖ και βάσει αυτού του ψέματος επικαλούνται ότι ΔΕΝ είναι «καμένο χαρτί» ξεχνούν τεχνηέντως να αναφερθούν στις συνολικές υποχρεώσεις της ΕΒΖ, ενώ δεν κοιτούν τα ίδια κεφάλαια (καθαρή θέση) της μητρικής, αλλά και του ομίλου που θα γυρίσουν σύντομα αρνητικά. Εσφαλμένα υποκρύπτουν ή δεν γνωρίζουν (λόγω ασχετοσύνης) ότι το Ενεργητικό μιας εταιρίας δεν ισούται με την αξία της εταιρίας. 

Οι συνολικές υποχρεώσεις της μητρικής είναι πάνω απο 187 εκατ. με τα 137 εκατ. ευρώ να αποτελούν βραχυπρόθεσμο δανεισμό.

Έτσι έχουν μάθει να τρέχουν την ΕΒΖ. Να την φορτώνουν με βραχυπρόθεσμο δανεισμό προκειμένου να βρει το απαραίτητο κεφάλαιο κίνησης με τα ταμεία να είναι άδεια.

ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ Ελληνικής Βιομηχανίας Ζάχαρης και δανεισμός

Δυστυχώς αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει νοήμων άνθρωπος, που θέλει να λέγεται στρατηγικός επενδυτής και να κάνει κάποια ικανοποιητική προσφορά για τα εργοστάσια της Ελλάδος. Το πιθανότερο είναι όλοι οι διαγωνισμοί για την πώληση της ΕΒΖ να κηρυχθούν άγονοι.

Οι δύο στρατηγικής σημασίας εξαγορές ζαχαρουργείων στη Σερβία:

• AD FABRIKA SECERA “SAJKASKA” - ZABALJ, με τελικό ποσοστό συμμετοχής 92,09% (απόκτηση 69,146% το 2002, 15,144% το 2004 και 7,8% το 2005) 

• AD FABRIKA SECERA “CRVENKA” - CRVENKA με ποσοστό συμμετοχής 76,96% (απόκτηση 69,17% το 2003 και 7,79% το 2005). 

Με τον έλεγχο των δύο ζαχαρουργείων στη Σερβία η εταιρία ελέγχει το 30% περίπου του συνόλου της παραγωγής ζάχαρης στη γειτονική χώρα.

Προσέξτε!!!
Για την παραγωγή ζάχαρης ο Όμιλος ΕΒΖ διαθέτει 3 εργοστάσια στην Ελλάδα (Πλατύ Ημαθίας, Σέρρες και Ορεστιάδα) και δύο στη Σερβία (AD Fabrika Secera Sajkaska Zabalj και AD Fabrica Secera Crvenka).
Προσέξτε τώρα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΗΣ ΑΕ : μόνιμο προσωπικό 262 + εποχικό 31 = 293
AD FABRICA SECERA SAJKASKA : μόνιμο προσωπικό 175 + εποχικό 44 = 219
AD FABRICA SECERA CRVENKA : μόνιμο προσωπικό 202 + εποχικό 72 = 274

Δηλαδή τα 3 ελληνικά εργοστάσια έχουν περίπου το ίδιο προσωπικό με καθένα απο τα 2 ζαχαρουργεία της Σερβίας. Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε ότι τα Ελληνικά εργοστάσια υπολειτουργούν και δεν τα θέλει κανείς, τότε δεν μπορώ να σας πείσω.
Είναι ασύμφορο για την εταιρία να παράγει ζάχαρη στην Ελλάδα.
Έχει υψηλά κόστη στην Ελλάδα, γιαυτό έχει ζημιές απο τα μικτά κέρδη.

Οι λόγοι που οδηγούν στο υψηλό κόστος παραγωγής ζάχαρης είναι κυρίως η μικρή παραγωγή σε συνδυασμό με τις τιμές τεύτλων, την λειτουργία και των τριών εργοστασίων και των σταθερών λειτουργικών εξόδων της εταιρίας.
Η αλήθεια είναι ότι η Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης και μιλώ για τα Ελληνικά εργοστάσια είναι εξ αντικειμένου ασύμφορα παραγωγικά και παράγουν μόνο ζημιές.
Είναι μύθος ότι φταίει η μεταρρύθμιση της ΚΟΑ ζάχαρης στην ΕΕ, που «τσάκισε» αυτόν τον ''οικονομικό γίγαντα'' μεθοδικά και μεθοδευμένα. Όπως μύθος είναι ότι κατά την περίοδο 2004 έως 2007 η ΕΒΖ ήταν κερδοφόρα, δηλαδή ακόμα και μετά το σοκ της απομείωσης του 50% της παραγωγής των Ελληνικών εργοστασίων.
Η αλήθεια είναι ότι κερδοφόρα είναι τα 2 εργοστάσια που λειτουργούν στην Σερβία και χάρη σε αυτά έβγαζε κερδοφόρα αποτελέσματα η ΕΒΖ σε ενοποιημένο επίπεδο.
Αντίθετα σε επίπεδο μητρικής η ΕΒΖ δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι απο τις ζημιές.

Όποιος δεν μπορεί να αντιληφθεί ότι τίποτα δεν λειτουργεί σωστά στην Ελλάδα και όχι μόνον στην ΕΒΖ, τότε ας γράφει ότι θέλει στα φόρα και ας βγάζει διαγγέλματα στους καφενέδες και να επικαλείται ότι φταίει το μνημόνιο και η κακιά τρόικα. 
Είναι δικαίωμα του να λέει ότι θέλει, όμως ως συμβουλή του λέω, να μην βάζει τα λεφτά του στις χρηματαγορές γιατί αυτές τις ανοησίες του θα τις πληρώσει χρυσές.
Η πραγματικότητα είναι ότι στην Ελλάδα πάντα κάποιος άλλος μας φταίει και εφευρίσκουμε δολοπλοκίες - συνωμοσίες, για να αισθανθούμε έξυπνοι που εμείς τις έχουμε καταλάβει.
Η αλήθεια είναι ότι είμαστε μέτριοι, κατώτεροι των περιστάσεων. Διαλύσαμε την Ελλάδα και την ΕΒΖ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ!!!. 
Αφήσαμε τους εργατοπατέρες να μας τάζουν, τάχα μου, τους ονειρεμένους παραδείσους.
Συνταχθήκαμε (ή σιωπήσαμε) με τους συνδικάλιστές που μας έταζαν αυξήσεις και αγώνες δικαίωσης, αδιαφορώντας αν οι εταιρίες στις οποίες εργαζόμασταν δούλευαν σωστά ή αν με τις πρακτικές του νεοΈλληνα εργαζομένου και τα κόλπα αρκετών ''κακών'' επιχειρηματιών γινόντουσαν μπαχαλάδικα.

Κλείνω με την ευχή η ΕΒΖ να μείνει σε Ελληνικά χέρια με το 30% στο Ελληνικό Δημόσιο αλλά με το Management σε ιδιώτη και στο μέλλον να δουλεύει ως σύγχρονη βιομηχανία.